LEQENDIS kal. bised.
- Dobësoj shumë; ia shkreh trupin. E leqendisi sëmundja.
- E bëj të vuajë dikë, e hidhëroj dhe e dobësoj a e trondit shpirtërisht; e merakos shumë, e brengos; e mërzit shumë. E leqendisi keq. E leqendisi në zemër. E leqendisi vdekja e djalit.