LETARGJI f.
- biol. Gjendje e një gjumi të thellë e të gjatë, në të cilën bien disa kafshë, zakonisht gjatë dimrit, për të përballuar vështirësitë e natyrës dhe gjatë së cilës funksionet jetësore ulen shumë; gjendje e sëmurë e njeriut, gjatë së cilës ai është si në gjumë dhe nuk ndien. Letargjia e zvarranikëve (e rrëshqanorëve). Gjendje letargjie. Ra në letargji.
- fig. Plogështi a ngathtësi e madhe, gjendje e fjetur, topitje. Dolën nga letargjia.