LIGJËRUES I m.
- 1. Folës; gojëtar.
- 2. Ai që lexon ose e thotë përmendësh e bukur një pjesë artistike, recitues; vjet. lexues. Ligjërues i zoti. Ligjëruesit e gazetës.
- 3. Ai që mban një ligjëratë a fjalim përpara një grupi të madh dëgjuesish.
LIGJËRUES II m.
- Ligjvënës. Është pasur parasysh nga ligjëruesit.
LIGJËRUES mb.
- 1. Që këndon a cicëron bukur, këngëtar (për disa zogj). Zogjtë ligjërues.
- 2. gjuh. Që ka të bëjë me ligjërimin, i ligjërimit. Veprimtaria ligjëruese të folurit.