LLAUTË f.
- Vegël muzikore e ngjashme me buzukun, që ka tetë tela dhe që i bien me pendë të fortë. Telat e llautës. Me llautë e me gërnetë. I bie llautës.
- Kallëp druri me bisht, që përdoret për të prerë tjegullat para se t'i pjekin. Llautë tjegullash.
LLAUTË f.