LULËKUQE f.
- 1. bot. Bimë barishtore njëvjeçare, me gjethe si pendë të çara, me lule të kuqe me katër petla të mëdha, që rritet në të lashtat dhe në vende me gurë.
- 2. vet. euf. Të përmuajshmet e grave, gjakrat, zakonet.
- U bë lulëkuqe u skuq shumë në fytyrë (nga turpi etj.).