LËMUQ m.
- 1. Top dëbore; grumbull i vogël i diçkaje. Lëmua dëbore. Lëmuq gruri.
- 2. përd. ndajf. Në trajtë rruzulli, si top, lëmsh shuk. E mblodhi shaminë lëmuq.
- 3. përd. ndajf. Njëri mbi tjetrin, grumbull mbi njëri-tjetrin. Ranë lëmuq.
- 4. përd. ndajf. Menjëherë e pa jetë, si i vdekur, në vend, top, lëmsh. Ra lëmuq në tokë (në shtrat). E la lëmuq përdhe e goditi dhe e la në vend të vdekur a pa ndjenja, e la top në vend.