Manar ‹ kuptimi

MANAR m.

1. Qengj i butë, që është mësuar të ndjekë pas bariun a të zotin. Kulloste manarët. E bëri manar. I vete pas si manar.
2. fig. edhe përk. Fëmijë i urtë e i përkëdhelur, që nuk u ndahet prindërve. Manari i babit!

Shih edhe: manare mana manastir manak manaferrë man mandarina mandarinë manure