Marrakotem ‹ kuptimi

MARRAKOTEM vetv.

Më merren mendtë, trullosem; eci si përgjumshëm, eci duke u lëkundur sa andej këtej si i pirë.
Kotem.
Pës. e MARRAKOT.

Shih edhe: marrakot marrohem marrosem marrak marrshëm marrtë marrtë marsatore martohem