MBAJTUR mb.
- 1. Që është rritur e është ushqyer mirë, që është mbajtur mirë; që e ka shtatin mjaft të fortë për moshën që ka, është fare mirë me shëndet e duket i ri. Burrë i mbajtur. Është i mbajtur.
- 2. Që është veshur a është përdorur më parë, që nuk është i ri (për rroba etj.); i përdorur. Rroba (këpucë) të mbajtura. Pallto e mbajtur.
- 3. bised. Jo i rrëmbyer, i përmbajtur. Njeri i mbajtur.
- 4. Si em. ~, ~I (i) m. ~, ~IT (të). Ulok.