MENDJELEHTË mb.
- 1. Që mendon e gjykon në mënyrë të cekët, që sillet e vepron pa i menduar thellë pasojat, i lehtë nga mendja, i përciptë. Është (u tregua) mendjelehtë.
- 2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit. Sjellje (fjalë) prej mendjelehti.
MENDJELEHTË mb.