Mendërisht ‹ kuptimi

MENDËRISHT ndajf.

1. Nga ana mendore. Mendërisht ishte në rregull. Njeriu kalitet trupërisht e mendërisht.
2. Me mend, me vete, pa zë, pa folur. Llogarit mendërisht. Bëj mendërisht një udhëtim. Me trup këtu, mendërisht atje.

Shih edhe: mendër mendërz mendësi mendjetrashë mendjeshkretë mendjemprehtë mendjendritur mendjengritur mendjengushtë