Mestar ‹ kuptimi

MESTAR m. vjet.

1. Ndërmjetës për të pajtuar njerëzit, për të shuar grindjet a mosmarrëveshjet ndërmjet dy palëve, për të ndrequr ndonjë punë etj.; mesës. Fusnin mestarë. Mallin e ndanin me mestar.
2. etnogr. Mbles, lajmës.

Shih edhe: meshar meshtar mesatar meste çmesëtar kmesëtar meshtari mesap mesarë