MIJTË mb. num. rresht.
- 1. I njëmijtë. Radha e mijtë. Ia tha për të mijtën herë.
- 2. përd. em. f. Njëra nga një mijë pjesët e barabarta, në të cilat është ndarë një e tërë; e njëmijta. E mijta e sekondës. E mijta pjesë. Dy të mijtat.
MIJTË mb. num. rresht.