MONOPOL m.
- ek. Bashkim i madh
ndërmarrjesh; përqendrim i prodhimit dhe i kapitalit te një grup
pronarësh që zotërojnë tregun ose një degë të ekonomisë. Monopoli i
naftës (i energjisë).
- drejt. E drejtë pronësie vetëm e shtetit ose e
një sipërmarrësi. Pullë monopoli.
- fig. libr. E drejtë pronësie a zotëruese vetëm e një njeriu; pushtet i pakufizuar mbi diçka. Gjuha nuk është monopol i disave. E kishte bërë shkencën monopol.