MOSKUNDËRSHTIM m.
- Mungesë kundërshtimi, të qenët në një mendje me dikë, pranimi i diçkaje pa kundërshtim; bindje ndaj urdhrave, ndaj kërkesave, ndaj këshillave etj. të dikujt dhe veprimi sipas tyre. Moskundërshtimi i urdhrit (i ligjeve). Moskundërshtimin e mori për pohim (për pranim).