MPRIHEM vetv.
- I keqësoj shumë marrëdhëniet me dikë, acarohem me dikë; zihem, grihem. U mprehën keq.
- vet. veta III. Bëhet më i ashpër, më i nderë (një gjendje etj.) acarohet, ashpërsohet, keqësohet. U mprehën kontradiktat. U mpreh lufta e klasave.
- iron. E quaj që më parë, pa e pasur ende në dorë, si gjënë a pronën time, përgatitem shpirtërisht për ta zotëruar etj.; shpresoj më kot se do të ndodhë a se do të shkojnë punët ashtu siç mendoj unë, bëhem gati për diçka, mpreh dhëmbët. Ç'qenke mprehur! U mpreh të shkonte edhe ai atje. Kot që mprihesh!
- Pës. e MPREH.