Mundimplotë ‹ kuptimi

MUNDIMPLOTË mb.

Që të bën të heqësh a të vuash shumë, që kërkon shumë mundim; që është plot mundime. Jetë mundimplotë.

Shih edhe: mundimtë mundim mundimshëm mundimtar mundimmadh mundoj mundbjerrë mundohem mundësisht