Mundimplotë ‹ kuptimi

MUNDIMPLOTË mb.

Që të bën të heqësh a të vuash shumë, që kërkon shumë mundim; që është plot mundime. Jetë mundimplotë.

Shih edhe: mundimtë mundimshëm mundimtar mundimmadh mundim mundësisht mundem mundësohet mundësoj