Mustaqerruar ‹ kuptimi

MUSTAQERRUAR mb. vet. m.

Që i ka rruar mustaqet, që nuk i lë mustaqet t'i rriten.
fig. mospërf. Që është turpëruar nga dikush, sepse shiste mend, që e kanë bërë të mos ngrefoset më, që i kanë rënë pendët. Iku mustaqerruar.

Shih edhe: mustaqevarur mustaqe mustaqepërdredhur mustaqepadirsur mustaqedirsur mustaqekuq mustaqemadh mustaqemi mustaqezi