NAFTALINË f.
- Lëndë e bardhë, në trajtë petëzash prej kristalesh, me erë të fortë, që nxirret nga katrani i qymyrgurit dhe që përdoret për të ruajtur rrobat nga mola etj.; bar mole, bar tenje. I bëjnë rrobat (lëkurët) me naftalinë. I hodhi naftalinë. Mbante erë naftalinë.