NDËSHKUES m.
- 1. Ai që ndëshkon, ai që jep një ndëshkim.
- 2. Pjesëtar i një reparti ushtarak ndëshkimor, që ka për qëllim të shtypë me dhunë një lëvizje kryengritëse a çlirimtare. Ndëshkuesit kolonialistë.
NDËSHKUES mb.
- 1. Që ka për qëllim të ndëshkojë; që jep ndëshkim. Masë ndëshkuese. Organe ndëshkuese.
- 2. shih NDËSHKIMOR,~E 2. Repart ndëshkues.