Ndotë ‹ kuptimi

NDOTË as.

NDOTË mb.

1. I ndyrë, i fëlliqur, i ndotur.
2. fig. Që bëhet me rrugë të pandershme; që vepron në mënyra të pandershme, i fëlliqur, i ndytë. Mënyra të ndota. Njerëz të ndotë.

Shih edhe: ndortë ndot ndotem ndotje ndore ndormë ndotësi ndotur ndodh