NEVOJTAR mb.
- Që nuk i ka mjetet e mjaftueshme për jetesë, i varfër, i vobektë. Njeri nevojtar. Familje nevojtare.
- Që ka nevojë për diçka; që i mungon a i duhet diçka për të kryer një punë etj. Është nevojtar për shtëpi (banesë).
- si em. I varfër; ai që ka nevojë për diçka, që ka një nevojë të paplotësuar. Ndihmuan nevojtarët.