NGJESHUR as.
Ngjeshje.
- Me të qeshur e me të ngjeshur shih te QESHUR, ~IT (të).
NGJESHUR mb.
- 1. Që i ka thërrmijat, shtresat ose pjesët përbërëse të bashkuara a shumë të afruara njëra me tjetrën, i rrasët, i dendur; i ndrydhur; kund. i shkrifët. Tokë e ngjeshur. Borë e ngjeshur. Bistak i ngjeshur. Shkëmbinj gëlqerorë të ngjeshur. Pëlhurë (beze) e ngjeshur. Karton i ngjeshur.
- 2. Që i ka radhët shumë afër njëra-tjetrës, që nuk lë të depërtojë diçka; kund. i rrallë. Rreshta të ngjeshur. Mbrojtje e ngjeshur. Turmë e ngjeshur si një bllok.
- 3. fig. I mbushur mirë me diçka; i ngarkuar. Plan i ngjeshur. Detyra të ngjeshura. Vit i ngjeshur (me detyra).
- 4. I fuqishëm e i shëndetshëm i lidhur. Me trup të ngjeshur. Me shpatulla të ngjeshura. Është i shkurtër, por i ngjeshur.
NGJESHUR ndajf.
- Shumë afër njëri me tjetrin, ngushtë. Rrinin ngjeshur. Jemi shumë ngjeshur këtu.
NGJESHURI f.
- Shkalla e bashkimit dhe e afrimit të ngushtë të pjesëve përbërëse të diçkaje, shkalla e ngjeshjes; të qenët i ngjeshur. Ngjeshuria kuptimore. Shkalla e ngjeshurisë.