FJALË

Fjalor Shqip

NGROHTË as.

  • Gjendje e ajrit a e klimës me temperaturë disi të ngritur, ngrohtësi; mjedis (që të mban ngrohtë a që të bën ta ndiesh veten ngrohtë); kund. të ftohtë. Kam të ngrohtë ndiej ngrohtësi. E ndiej të ngrohtët. Bimët duan të ngrohtë. E vënë (e mbajnë) ngrohtë.


NGROHTË mb.

  • 1. Që ka një temperaturë disi të lartë, që ka nxehtësi jo shumë të madhe; kund. i ftohtë. Ujë i ngrohtë. Bukë (gjellë, pije) e ngrohtë. Ajër i ngrohtë. Rryma të ngrohta.
  • 2. Që është ngrohur, që i është ngritur temperatura nga dielli, nga zjarri etj.; që e mban ngrohtësinë, që është i mbrojtur nga të ftohtët. Dhomë (sallë, zyrë, shtëpi) e ngrohtë. Vend i ngrohtë.
  • 3. Që lëshon ngrohtësi, që të ngroh. Diell i ngrohtë.
  • 4. Që është i butë, pa ngrica dhe jo shumë i nxehtë (për motin); që ka klimë të butë gjatë gjithë vitit (për vendet). Mot i ngrohtë. Ditë e ngrohtë. Vjeshtë e ngrohtë. Vendet (viset) e ngrohta.
  • 5. Që ka temperaturën e zakonshme të trupit të njeriut. Kafshët me gjak të ngrohtë. Ishte ende i ngrohtë.
  • 6. fig. Që është i përzemërt e i afërt; që shpreh dashuri e mirësi, që bëhet me ngrohtësi. Pritje e ngrohtë. Urime të ngrohta. Ndjenja të ngrohta. Shprehje (fjalë) të ngrohta. Letër e ngrohtë. Bisedë e ngrohtë. Mjedis i ngrohtë. Në mënyrë të ngrohtë.
  • 7. Që është i këndshëm e i butë për syrin a për veshin, që vjen i ëmbël (për ngjyrat e tingujt). Ngjyra (tone) të ngrohta. Zë i ngrohtë.
  • Qoshe e ngrohtë (vend i ngrohtë) keq. punë e rehatshme, pa telashe e vështirësi dhe me të ardhura të mira. I kishte shpatullat të ngrohta (krahët të ngrohtë)
  • a) ishte i mbrojtur mirë; kishte një prapavijë të sigurt;
  • b) keq. kishte përkrahje a mbrojtje nga një njeri a organ i rëndësishëm, edhe pa të drejtë. E ka xhepin të ngrohtë ka shumë para; është në gjendje të mirë ekonomike. E kam zemrën të ngrohtë jam i qetë shpirtërisht dhe e pres pa frikë të ardhmen; jam pa shqetësime e kokëçarje. E mban me ujë të ngrohtë (të vakët) shih tek UJ/Ë,~I. E ndiente shpinën të ngrohtë i kishte shpatullat të ngrohta.


NGROHTË ndajf.

  • 1. Me temperature disi të lartë, pa ngrica dhe pa të nxehtë të madh, butë (për motin dhe për mjedisin); kund. ftohtë. Bën ngrohtë. Mban ngrohtë dimri (moti). Ishte ngrohtë brenda.
  • 2. Në një temperaturë të tillë, që nuk ndiej të ftohtë. Më mbajnë ngrohtë këto rroba. Jam ngrohtë këtu.
  • 3. fig. Në mënyrë të përzemërt e të afërt, me dashuri e përzemërsi, në mënyrë të ngrohtë, me ngrohtësi. E priti ngrohtë. Sillet ngrohtë me shokët. Më foli ngrohtë.