NOVATORIZËM m.
- 1. Vetia e asaj që është e re dhe përparimtare në një fushë, ana e re dhe përparimtare; të qenët novator. Novatorizmi i artit (i letërsisë). Novatorizmi në përmbajtje dhe në formë. Tradita dhe novatorizmi.
- 2. Veprimtaria e novatorit, sjellja e diçkaje të re e përparimtare në një fushë; lëvizja e novatorëve. Shpirti i novatorizmit. Përhap novatorizmin.
- 3. edhe ~MA, ~MAT. Diçka e re dhe përparimtare në një fushë, novacion, risi. Novatorizma teknike.