PËLCITJE f.
- 1. Veprimi dhe gjendja sipas kuptimeve të foljeve PËLCAS, PËLCITËM. Pëlcitja e minave (e predhave).
- 2. Krisma a zhurma kur dëgjohet kur kërcet diçka. U dëgjuan pëlcitje minash.
PËLHURENDËS m.
- Punëtori që end pëlhurë në një fabrikë tekstili.