PELLË f. krahin.
- Shpata e avlëmendit; krehri i tezgjahut.
- Fletë qilimi.
PËLLE f.
- Dele ose dhi që ka pjellë dhe jep qumësht. Pëlla dhe shterpa. Ka njëzet pëlla.
- Përd. mb. sipas kuptimit të emrit. Dele pëlle.
- E bën ferrën pëlle e zbukuron jashtë mase diçka; e paraqet diçka të keqe si të mirë, e bën murrizin hardhi.