PËRQARK m.
- Zbukurime me vija, me lule etj. në pjesët anësore të diçkaje.
PËRQARK
I. ndajf.
- Rreth e rrotull, përreth. Rreth e përqark nga të gjitha anët, përreth. Në vendet aty përqark. Në fushat që shtrihen përqark. Shikonte përqark. Përqark duken fshatrat. I ra përqark. I erdhi përqark që ta kapte.
II. parafj. Rreth, rrotull. Përqark shtëpisë (oborrit, kopshtit).
- Ia sjell mendjen përqark (rrotull, vërdallë) dikujt shih te MENDJ/E,~A. I vjen tjegulla përqark (vërdallë) dikujt shih tek TJEGULL,~A.