PËRTEJ
I. ndajf.
- 1. Në anën tjetër të një lumi, të një kanali, të një pengese etj., matanë; andej, tej, tutje. Malet (fushat) që ndodhen përtej. Doli (kaloi, u hodh) përtej.
- 2. Më tepër, më shumë se një sasi e dhënë. Njëqind kilogramë e përtej. Dhjetë vjet e përtej.
II. parafj. Përdoret me një emër në rasën rrjedhore që shënon:
- 1. Vendin, matanë të cilit gjendet a ndodh diçka. Përtej fushës. Përtej lumit (malit).
- 2. Masën a sasinë që tejkalohet. Përtej mali. Përtej shumës së parashikuar.