Padhunueshmëri ‹ kuptimi

PADHUNUESHMËRI f. drejt.

1. E drejta që gëzon me ligj diçka për të mos u dhunuar; imunitet. Padhunueshmëria e banesës.
2. Të qenët i padhunueshëm, paprekshmëri. Padhunueshmëria e kufijve.

Shih edhe: padhunueshëm padukshmëri padurueshëm padënueshëm padëgjueshëm padiktueshëm padallueshëm padetyrueshëm padhembshëm