PADITUR m. drejt.
- Ai kundër të cilit është bërë një padi. Përgjigjet e të paditurit.
PADITUR mb.
- 1. Që nuk ka arsimin dhe kulturën e përgjithshme, që s'ka dituri, i padije, i pashkollë. Njeri i paditur.
- 2. Që nuk dihet prej askujt, i panjohur. Me banim (me drejtim) të paditur.
- 3. bised. Që nuk ka dijeni për diçka, që nuk di gjë për diçka. Mos u bëj i paditur.
- 4. Përd. em. sipas kuptimit 1 të mbiemrit.
PADITUR mb. drejt.
- Që është paditur në gjyq nga dikush. Personi i paditur. Pala e paditur.