PAFUNDËSI f.
- 1. Të qenët i pafund. Pafundësia e hapësirës (e kohës). Pafundësia e gjithësisë (e natyrës). Pafundësia e qiellit. Pafundësi madhësish.
- 2. Hapësirë e pafund ose që duket e paanë; largësi e pafund ose diçka së cilës nuk i duket fundi. Në pafundësinë e detit. Shtrihet (zgjatet) në pafundësi.