Papjesëtueshmëri ‹ kuptimi

PAPJESËTUESHMËRI f. libr.

Të qenët i papjesëtueshëm; pamundësia e një numri për t'u pjesëtuar me një tjetër pa mbetje. Papjesëtueshmëria e numrave. mat.

Shih edhe: papjesëtueshëm papërshkueshmëri papajtueshmëri papërcaktueshmëri papërkulshmëri papërshtatshmëri paprekshmëri papërpjesëtueshëm papushtueshëm