PAQETË mb.
- 1. Që ka lëvizje e zhurmë të vazhdueshme, që nuk ka qetësi, i zhurmshëm. Rrugë e paqetë. Vend i paqetë.
- 2. Që shoqërohet me shqetësime, me çrregullime a me telashe, i shqetësuar. Gjumë i paqetë.
- 3. Që nuk është i urtë dhe i shtruar, i lëvizshëm nga natyra. Fëmijë (njeri) i paqetë.