PAQËLLIM mb.
- 1. Që nuk i ka vënë vetes ndonjë qëllim të caktuar; që nuk ka ndonjë qëllim (zakonisht të keq). Njeri i paqëllim.
- 2. Që nuk është bërë ose nuk është thënë me ndonjë qëllim (zakonisht të keq). Veprim i paqëllim. Fjalë e paqëllim.
PAQËLLIM mb.