PARMENDË f.
- Vegël bujqësore prej druri, që përbëhet nga përdheci me plor, veshëzat, doraku e shtiza, tërhiqet zakonisht nga një pendë qe dhe përdoret për të lëruar tokën. Parmendë druri. Kau i parmendës. E punonin tokën me parmendë. Vuri (mbrehu) qetë në parmendë.
- Punimi i tokës me këtë vegël bujqësore, lërim. Parmenda e parë (e dytë, e tretë). Misri i asaj parmende.
- Pjesa a sasia e tokës sa mund të lërojë një pendë qe në një ditë; lavër. Një parmendë tokë.