Pastrehë ‹ kuptimi

PASTREHË mb.

1. Që nuk ka strehë; i zbuluar (për një ndërtesë).
2. fig. Që nuk ka shtëpi, që nuk ka ku të banojë, i pashtëpi; shumë i varfër, i këputur. Njeri i pastrehë. Fëmijë i pastrehë.
3. Përd. em. sipas kuptimit 2 të mbiemrit.

Shih edhe: pastrohem pastruese pasdreke pastrehuar pastrim pasten pastroj pastrues pasăre