PATHYESHMËRI f.
- 1. Të qenët i pathyeshëm, vetia e diçkaje të pathyeshme.
- 2. Të qenët i pamposhtur a i papërkulur, të qenët i pathyeshëm (për dikë). Pathyeshmëria e popullit. Pathyeshmëria e ushtrisë. Burim i forcës dhe i pathyeshmërisë. Miti i pathyeshmërisë.