Patëkeq ‹ kuptimi

PATËKEQ mb.

Që nuk bën asgjë me qëllim të keq, që sillet ndaj të tjerëve me çiltëri e pa paramendime; i padjallëzuar, i pasherr. Njeri i patëkeq. Shtirej i patëkeq.

Shih edhe: patetikë patë patentë patetik patericë patëmetë pat patok patokë