PAUDHËSI f.
- Të qenët i paudhë, vetia e një njeriu të paudhë.
- Diçka e keqe, e parregullt, e padrejtë a e palejueshme, diçka që s'është e udhës, veprim a sjellje prej të paudhi; punë e prapë, prapësi. Ç'paudhësi! S'ka bërë ndonjë paudhësi. E shtynte për paudhësi.