Pazë ‹ kuptimi

PAZË mb.

1. I pazëshëm.
2. I qetë; i tillë ku ka qetësi të plotë e nuk ndihet asnjë zë, i heshtur (për një mjedis a një vend). Vend i pazë. Shkretëtirë e pazë.

Shih edhe: pazënë pazier pazemër pazëshëm pazi pazotësi pazënëfill pazhveshur pazëvendësueshëm