PEHRIZ m. bised.
- Dietë në të ngrënë e në të pirë, që mban zakonisht një i sëmurë. Mban pehriz.
- fig. Kufizimi i diçkaje; përdorimi i diçkaje me kursim e me masë. E harxhoi (e përdori) me pehriz.
- Mbaj pehriz në diçka nuk bëj a nuk e përdor diçka. Është me pehriz diçka nuk gjendet lehtë, s'është me bollëk. I vuri pehriz goja nuk flet më mbarë e prapë, i kontrollon mirë fjalët që thotë.