PJELLOR mb.
1. Që ka aftësinë të pjellë; që pjell shumë; kund. shterpë. Racë pjellore. Pulë pjellore.
2. Që jep shumë prodhime, frytdhënës. Tokë pjellore. Kodrina pjellore. I bëmë edhe malet pjellore si fushat.