PLEKSEM vetv.
1. vet. veta III. Lidhet keq diçka me një tjetër sa nuk zgjidhet dot, ngatërrohet; kund. shplekset. U pleksën fijet.
2. vet. veta III fig. Gërshetohet; ndërthuret. Lufta për çlirim u pleks me luftën për drejtësi shoqërore.
3. Lidhem ngushtë e shoqërohem me dikë dhe nuk mund të shkëputem më prej tij; hyj në një çështje që nuk më takon a në një punë jo të mirë; ngatërrohem. U pleks me një rrugaç. Mos u pleks me të!
4. Pës. e PLEKS.