PLENG I m.
1. Send i rëndë.
2. përd. ndajf. Si plumb. Më ra buka pleng në bark.
PLENG II m. krahin.
Dhunë, turp.
PLENG III m. krahin.
1. Kunj për të varur diçka.
2. Rrip pëlhure të hollë etj. që përdoret për të lidhur plagët.