PLOTPUSHTETSHËM mb. libr.
Që ka pushtet të pakufizuar, i gjithëpushtetshëm; i plotfuqishëm. Sundimtar i plotpushtetshëm. Zotërues i plotpushtetshëm.
PLOTPUSHTETSHËM mb. libr.
Që ka pushtet të pakufizuar, i gjithëpushtetshëm; i plotfuqishëm. Sundimtar i plotpushtetshëm. Zotërues i plotpushtetshëm.