PRAKTICIZËM m. libr.
1. Mbivlerësimi i veprimtarisë praktike, duke mos përfillur teorinë, animi nga praktika dhe shkëputja nga teoria. Prakticizëm i dëmshëm. Prakticizëm i ngushtë. Shfaqje prakticizmi. Çon në prakticizëm. Të mos biem në prakticizëm.
2. Aftësia për të qenë praktik në punë, të qenët praktik.