PRESJE I f.
1. bot. Bimë barishtore shumëvjeçare gjithnjë e gjelbër, me kërcell të drejtë deri në dy metra të lartë, me gjethe të ngushta si të preshit, me anë të mprehta e të dhëmbëzuara si sharrë dhe me lulesë të gjatë, që rritet nëpër këneta. Korrin presjet. Presja ta pret dorën si brisk.
2. shih PRES/Ë,~A I 3.
3. vjet. Vrasje mizore me thikë a me sëpatë.
PRESJE II f. gjuh.
Shenjë pikësimi (,) që tregon një pushim të shkurtër dhe ndan një fjalë, një grup fjalësh ose një a më shumë fjali. Përdorimi i presjes. Vë presjen.
- Nuk luaj (nuk ndryshoj) asnjë presje nuk bëj asnjë ndryshim në atë që kam shkruar; nuk e ndryshoj fare qëndrimin tim. Nuk ndryshon në asnjë presje nuk ndryshon aspak, është njësoj me dikë a me diçka tjetër.