PRISHANIK mb.
1. Që prish shumë para e pa nevojë, që nuk e mban paranë; dorëlëshuar. Djali prishanik. Ishte prishanik.
2. I marrë; budalla. Qe gjysmë prishanik.
3. Përd. em. sipas kuptimeve të mbiemrit.
PRISHANIK mb.
1. Që prish shumë para e pa nevojë, që nuk e mban paranë; dorëlëshuar. Djali prishanik. Ishte prishanik.
2. I marrë; budalla. Qe gjysmë prishanik.
3. Përd. em. sipas kuptimeve të mbiemrit.