Punëthatë ‹ kuptimi

PUNËTHATË mb.

1. Që punon pak dhe keq; që nuk i ka duk puna.

2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit. Fjalëgjati - punëthati. fj. u.

Shih edhe: punëtore punë punëherë punëtor punesë punëbardhë punëdashës punëpastër punëmbarë